آخ آخ! رسیدیم به فیلم "هنری دنجر: فیلم سینمایی"! ببین، اگه از طرفدارای پروپاقرص سریال "هنری دنجر" باشی، این فیلم مثل آب خنک تو یه روز گرم تابستونی می مونه. ولی اگه کلا با این دنیا غریبه باشی هم جای نگرانی نیست، چون فیلم جوری ساخته شده که حسابی سرگرم کننده باشه و زود باهاش راه بیفتی. داستان از این قراره که یه سری دانشمند خبیث یه دستگاه خیلی خفن و خطرناک به اسم "دستگاه تغییر واقعیت" می سازن (اسمشم چه باکلاسه، نه؟). یهو یه دختر شیطون بلا که عاشقِ سینه چاکِ "کید دنجر" (همون هنری خودمون) هست، این دستگاه رو می دزده. این دختره، "میسی مارتین" خانم، فکرای خیلی باحال تری تو سرش داره. از قضا، هنری که فکر می کردن مرده، یه مرگ الکی زده و رفته یه شهر دیگه به اسم "دیستوپیا" تا اونجا هم سوپرهیروی بازی دربیاره! اونجا با دوست صمیمیش "جاسپر" که یه پا قهرمان شده، مشغول کارای قهرمانی هستن. حالا میسی خانم با اون دستگاه واقعیت عوض کن، یه فن فیکشن خیلی خفن از "کید دنجر و سوپرفن" نوشته بوده، به جون خودش قسم، داره این داستان رو به واقعیت تبدیل می کنه! یهو هنری بیچاره سر از اتاق میسی در میاره، با یه لباس سوپرهیرویی جدید و کلی اتفاق عجیب و غریب دیگه. وسط این ماجراها، یه سری شخصیت شرور خیالی از تو داستان میسی هم سر و کله شون پیدا میشه، مثل "مربی کرگ" و "وامپایپر" که اصلا نگو! وامپایپر که دیگه تهِ خفن بودنه! این وسط هنری و میسی مجبور میشن تو واقعیت های مختلفِ فن فیکشنِ میسی سفر کنن، یه بار تو یه کلاب دهه 80، یه بار تو یه دنیای آخرالزمانی! تو این سفرها، هنری یه چیز مهم رو می فهمه: قدرِ دوستی با جاسپر رو بیشتر می دونه. آخه تو هر کدوم از این دنیاها یه ورژنِ دیگه از دوستاش هستن، مثلا جاسپرِ دنیای دهه 80 میشه "کاپیتان سیبیلو"! خیلی باحاله نه؟ آخرش هم که معلومه، باید با "وامپایپر" بجنگن و دنیارو نجات بدن. میسی هم حسابی تو این ماجراها خودشو نشون میده و کلی تغییر می کنه، از یه طرفدار معمولی به یه قهرمان واقعی تبدیل میشه. آخر فیلم هم هنری و میسی با هم تیم میشن و میرن که قهرمان بازی های جدیدی رو شروع کنن. بازیگرای فیلم هم که همون بازیگرای خودمونی سریال هستن، "جیس نورمن" در نقش هنری، "شان رایان فاکس" در نقش جاسپر، "الا اندرسون" در نقش پایپر و "مایکل دی. کوهن" در نقش شوآزِ باحال. یه سری بازیگر جدید هم اضافه شدن که اتفاقا خوب از آب دراومدن. راجع به خود فیلم بگم که خب، یه فیلم کاملا خانوادگی و سرگرم کننده است. پر از شوخی و خنده و صحنه های اکشن باحال. کارگردانش "جو منندز" خوب تونسته از پس کار بربیاد. فیلمنامه هم که نویسنده های سریال نوشتن، پس خیالت راحت، روح "هنری دنجر" تو فیلم هم حسابی حس میشه. البته خب، یه سری منتقدها هم بودن که نظرشون متوسط بوده. مثلا تو سایت "Common Sense Media" بهش 3 از 5 دادن و گفتن برای طرفدارای سریال خوبه و برای کسایی که تازه میخوان با این دنیا آشنا بشن هم بد نیست. روز اول پخشش هم حدود 140 هزار نفر بیننده داشته که نشون میده استقبال ازش بد نبوده. در کل، اگه دنبال یه فیلم مفرح و باحال برای یه شب نشینی خانوادگی می گردی، "هنری دنجر: فیلم سینمایی" انتخاب خوبیه. به خصوص اگه بچه کوچیک تو خونه داری، مطمئنم کلی باهاش حال می کنن! خودت هم بدت نمیاد، یه کم بخندی و سرگرم بشی، چی از این بهتر؟