بریم سراغ فیلم "Daddio"! راستش وقتی اسم فیلم رو دیدم اولش فکر کردم شاید یه جور فیلم کمدی خانوادگی باشه، آخه "Daddy-O" یه اصطلاح خودمونیه برای باباها. ولی وقتی پوستر و یکم اطلاعاتش رو دیدم، فهمیدم نه بابا، این فیلم انگار یه چیز دیگه‌ست کلا! داستان از این قراره که یه خانوم جوون، با بازی داکوتا جانسونِ عزیز که خودشم از تهیه‌کننده‌های فیلمه، از فرودگاه JFK سوار تاکسی میشه که بره منهتن. راننده تاکسی هم کسی نیست جز شان پن، اونم با یه گریم باحال که یکم قیافه‌ش فرق کرده. کل فیلم تقریبا تو همین تاکسی میگذره و بین این دو نفر یه گفتگوی خیلی طولانی و غیرمنتظره شکل میگیره. حالا جالبه بدونید که این فیلم اول قرار بوده یه نمایشنامه تئاتری باشه تو نیویورک! بعد انگار خوششون اومده و تصمیم گرفتن فیلمش کنن. کارگردان و نویسنده‌ش هم یه خانومی هستن به اسم کریستی هال که این اولین فیلم بلندشونه. به نظر میرسه خیلی رو دیالوگ‌ها و بازی بازیگرا تکیه کردن. یه نکته دیگه هم که تو اطلاعات فیلم بود اینه که اول قرار بوده دیزی ریدلی نقش اصلی رو بازی کنه، ولی بعد داکوتا جانسون جاشو گرفته. شان پن رو هم خود داکوتا جانسون پیشنهاد داده و فیلمنامه رو براش فرستاده. انتخاب جالبیه، نه؟ دو تا بازیگر با سبک‌های متفاوت. فیلمبرداریش هم ظاهرا خیلی سریع و جمع و جور انجام شده، فقط تو ۱۶ روز! و یه چیز خیلی باحالش اینه که صحنه‌های داخل تاکسی رو تو استودیو با پرده‌های LED بزرگ فیلمبرداری کردن، مثل تکنولوژی سریال "مندلورین"! اینجوری انگار فضای بیرون تاکسی رو به صورت واقعی پشت بازیگرا نمایش میدن. خیلی خلاقانه‌ست، نه؟ مخصوصا برای فیلمی که کلش تو یه لوکیشن محدود میگذره. راجع به خود فیلم و حواشی‌ش... خب، "Daddio" اولین بار تو جشنواره فیلم Telluride پخش شده و بعدش هم تو جشنواره تورنتو نشون دادن. انگار بازخوردهای اولیه مثبت بوده. منتقدها بیشتر از بازی داکوتا جانسون و شان پن تعریف کردن و گفتن رابطه‌شون تو فیلم خیلی جذابه. بعضی‌ها هم گفتن فیلم یه جورایی یادآور فیلمای قدیمی‌تره که تمرکزشون روی گفتگو و شخصیت‌ها بوده تا اکشن و جلوه‌های ویژه. از نظر فروش هم البته فیلم خیلی بلاک‌باستری نیست. تو افتتاحیه آمریکا حدود ۴۰۰ هزار دلار فروخته که خب... خیلی عدد بالایی نیست. ولی به نظر میرسه هدف فیلم هم بیشتر جلب نظر منتقدها و تماشاگرای خاص بوده تا فروش خیلی زیاد. در کل، به نظر میاد "Daddio" یه فیلم کوچیک و جمع و جور باشه که تمرکزش روی بازی‌های قوی و یه گفتگوی جذاب بین دو شخصیت اصلیه. اگه اهل این جور فیلم‌های دیالوگ‌محور باشید و بازی داکوتا جانسون و شان پن براتون جذاب باشه، شاید از دیدن "Daddio" لذت ببرید. من که شخصا خیلی کنجکاوم ببینم این گفتگوی تاکسی‌ای چه جوری از آب درومده!