ببین رفیق، رسیدیم به فیلم Fighter، محصول ۲۰۲۴ سینمای هند! عجب فیلمی بود! راستش رو بخوای من که خیلی حال کردم، مخصوصا اگه اهل اکشن و جنگولک‌بازی تو آسمون باشی، این فیلم برات مثل آب خنک وسط تابستونه. داستان از این قراره که یه گروه تروریستی به سرکردگی یه یارویی به اسم اظهر اختر، نقشه حمله به هند رو می‌کشه، اونم کجا؟ پایگاه هوایی سرینگر! اینجاست که پای قهرمانای ما باز میشه، یه گروه خفن از خلبان‌های نیروی هوایی هند به اسم "ایر دراگون" به رهبری یه گروهبان درست و حسابی به اسم راکش "راکی" جای سینگ. تیمشون هم پر از نخبه‌ست، از جمله شمشر "پتی" پتانیا و مینال "مینی" راتور که این وسطا یه حس و حال رمانتیک هم بینشون شکل می‌گیره. البته پتی یه گذشته تلخ هم داره و نامزدش رو تو یه ماموریت از دست داده، غم عشقی هم چاشنی کار شده دیگه! بعدش چی میشه؟ حمله تروریستی به سربازای هندی تو پلواما اتفاق می افته و اینا هم غیرتی میشن، جواب میدن! نیروی هوایی هند با کمک یه مامور اطلاعاتی خوش فکر به اسم زرینا بیگم، یه عملیات تلافی‌جویانه تو خاک پاکستان (بالاکوت) ترتیب میدن. البته این وسط کار بالا می‌گیره و جنگ و دعوا بین هند و پاکستان بالا می‌گیره. تو یه درگیری هوایی، دو تا از خلبان‌های ایر دراگون، تاج و باشیر اسیر میشن، و پتی هم بخاطر یه سری مسائل از گروه کنار گذاشته میشه و تبعید میشه به آکادمی نیروی هوایی. راکی هم معلوم میشه که از پتی دل خوشی نداره، چون خواهرش رو تو یه ماموریت از دست داده بوده که پتی هم توش دخیل بوده. ولی مگه میشه قهرمان قصه بیکار بشینه؟ پتی تو آکادمی به یه خلبان تازه کار به اسم نیها جوشی کمک می‌کنه و یه جورایی حس میکنه داره اشتباهات گذشته رو جبران می‌کنه. وقتی خبر میرسه که باشیر رو کشتن و تاج اسیر مونده، پتی و راکی با هم دیگه قانون رو زیر پا میذارن و یه عملیات مخفیانه برای نجات تاج و گرفتن انتقام باشیر راه میندازن. آخرشم که معلومه، قهرمانای ما پیروز میشن و پتی و مینی هم به وصال میرسن! بازیگرا هم که دیگه نگم برات، هریتیک روشن و دیپیکا پادوکونه که مثل همیشه کولاک کردن. آنیل کاپور هم که استاد بازی‌های پخته و با تجربه است. اصلا بازیگر بد تو فیلم پیدا نمیشه، همه سر جای خودشون نشستن. از نظر ساخت هم فیلم خیلی خوش آب و رنگه، صحنه‌های اکشن هوایی که نفس رو تو سینه حبس میکنه، مخصوصا اگه 3D و IMAX ببینی که دیگه هیچی! لوکیشن‌های فیلمبرداری هم که متنوع، از آسم و حیدرآباد بگیر تا جامو و کشمیر و حتی یه بخش‌هایی هم تو ساردینیا ایتالیا فیلمبرداری شده. البته خب، یه جاهایی هم انگار زیادی جوگیر شدن و حس وطن‌پرستی فیلم یه کم زیادی تو ذوق میزنه، مخصوصا برای ما که بیرون گود نشستیم. بعضی منتقدا هم میگن داستان فیلم یه کم کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینیه، ولی به نظر من اکشن فیلمه دیگه، قرار نیست که خیلی پیچیده باشه، مهم اینه که سرگرم‌کننده باشه که هست! در کل بخوام بگم، Fighter یه فیلم اکشن خوش‌ساخت و سرگرم‌کننده‌ست که مخصوصا برای طرفدارای فیلم‌های هوایی و اکشن‌های هندی حسابی پیشنهاد میشه. ارزش یه بار دیدن رو حتما داره، مخصوصا رو پرده سینما با اون جلوه‌های ویژه خفنش!