جونم برات بگه ازون درخت خوشگله که انگار اومده بود وسط یه فیلم وایساده بود، اسمش بود سیکامور گپ، یا بعضیا بهش میگفتن درخت رابین هود. آخه تو فیلم رابین هودِ کوین کاستنر (همون "رابین هود: شاهزاده دزدان" که قدیما خیلی طرفدار داشت) یه صحنه باحال داشت که این درخت توش خودنمایی میکرد. حالا فکر کن، یه درخت تنهای خوشگل، وسط یه تپه ماهور، دقیقا کنار دیوار هادریان که مال زمان رومی‌هاست و خودش یه عالمه قصه داره. این درخت مثل نگین انگشتری بود تو دل طبیعت شمال انگلیس، منطقه نورث‌آمبرلند. میگن ۱۵۰ سال عمر داشت، یه جورایی ریشه‌دار بود تو اون منطقه، نه فقط به خاطر سنش، به خاطر اینکه شده بود نماد اونجا. اینقدر خوش عکس بود که نگو! هر کی رد میشد یه عکس ازش میگرفت. اصلا میگن تو کل پارک ملی نورث‌آمبرلند، هیچ جا اندازه این درخت عکس نداشته. تو اینستاگرام و فیسبوک و نمیدونم چی چیای دیگه که اون موقع نبود، ولی اگه بود حتما پر بود از عکسای این درخت. بس که زاویه داشت، بس که خوشگل بود، مخصوصا وقتی پاییز میشد و برگاش زرد و نارنجی میشدن. یه جای باحال هم بود واسه فیلمبردارا. غیر از رابین هود، تو چند تا سریال تلویزیونی انگلیسی هم نشونش دادن، مثلا سریال "ورا" و یه مستند راجع به نورث‌آمبرلند. حتی واسه عکاسای نجومی هم پاتوق بود، میومدن شبها آسمون پر ستاره رو با پس زمینه این درخت ثبت میکردن، چه شود! ولی خب، دنیا همیشه روی خوش نشون نمیده که. یه صبحی از خواب پاشدیم دیدیم ای دل غافل، درخت رو با اره برقی انداختن! یه حرکت کاملا وحشیانه، یه جورایی انگار یکی بیاد تابلوی مونالیزا رو پاره کنه. همه انگشت به دهن موندن، آخه چرا؟ کی دلش اومد این کارو بکنه؟ پلیس هم سریع دست به کار شد، چند نفرو هم گرفتن. معلوم شد دو تا جوون از یه منطقه دیگه اومده بودن و این کارو کردن، جرمشون هم تخریب عمدی و آسیب زدن به میراث فرهنگی حساب میشه، چون دیوار هادریان هم اون دور و برا بود. مردم خیلی ناراحت شدن، خیلی زیاد. آخه این درخت فقط یه درخت نبود، یه عالمه خاطره داشت. خیلی‌ها اونجا از عشقشون اعتراف گرفته بودن، حلقه ازدواج رد و بدل کرده بودن، حتی خاکستر عزیزانشون رو پای اون درخت به باد سپرده بودن. یه جورایی شده بود جزئی از زندگی مردم اون منطقه. خلاصه که خیلی اتفاق تلخی بود. ولی تهش یه خبر خوب دادن، گفتن تنه درخت هنوز زنده‌ست و ممکنه دوباره جوونه بزنه. از تخم و ترکه اش هم نهال گرفتن که دوباره این یادگاری رو زنده کنن. البته خب، معلومه که دیگه اون درخت ۱۵۰ ساله نمیشه، ولی بازم خوبه که امید هست. امیدوارم اونایی که این کارو کردن به سزای عملشون برسن و درس عبرتی بشه که دیگه کسی به خودش اجازه نده به طبیعت و زیبایی هاش اینجوری آسیب بزنه. اینم داستان درخت سیکامور گپ، یه درخت سینمایی که آخرش خودش یه فیلم غم‌انگیز شد.