خب رسیدیم به فیلم فضانورد، یا به قول خارجیا "Spaceman" (اسم باکلاسش بیشتره نه؟). ببین، راستش رو بخوای این فیلم یه کم... چجوری بگم... خاصه! نه اینکه بد باشه، نه اصلا، ولی خب فیلمیه که شاید همه باهاش حال نکنن. داستان از این قراره که یه فضانورد اهل چک، اسمش یاکوب (آدام سندلر خودمون!)، شیش ماهه رفته فضا، ماموریتش هم تحقیق درباره یه ابر غبار مرموزه به اسم "چوپرا" که اون دور دورا تو منظومه شمسی پیداش شده. تو فضا کهکشونو میگرده، یهو میبینه یه عنکبوت گندهههه! البته نه از این عنکبوتای ترسناک، این یکی خیلی هم جنتلمنه و صداش هم صدای پاول دانوئه، (همون یارو تو فیلم "خون به پا خواهد شد" اگه یادت باشه). اسم این عنکبوته هم هانوشه. حالا این عنکبوته چیه؟ یه موجود فضاییه کهtelepathic هم هست، یعنی فکرا رو میخونه! این هانوش میاد با یاکوب رفیق میشه تو سفینه، و با هم شروع میکنن به حرف زدن راجع به زندگی، عشق، فضا، همه چی دیگه! یاکوب تو زمین یه زنی داره به اسم لنکا (کری مولیگان)، که بارداره، و رابطه شون یکم به هم ریخته. هانوش هم که انگار روانشناس فضاییه، هی میگه "چته رفیق؟ چرا انقدر داغونی؟" و این دوتا با هم خاطرات یاکوب رو مرور میکنن و سعی میکنن مشکلاتش رو حل کنن. فیلم خیلی فضاسازی قشنگی داره، مناظر فضا و سفینه و اینا واقعا چشم نوازه. آدام سندلر هم اینجا بازیش خیلی خوبه، جدی جدی انگار رفته تو نقش یه فضانورد تنها و غمگین. ولی خب فیلم یه جورایی کُنده، آروم آروم پیش میره، خیلی اکشن و هیجان نداره. بیشتر شبیه یه سفر ذهنی و فلسفیه تا یه فیلم فضایی بزن بزن. بعضی ها میگن فیلم حوصله سر بره، چون خیلی دیالوگ داره و اتفاق خاصی نمی افته. ولی به نظر من اگه حوصله فیلمای آروم و تفکری رو داری، "فضانورد" میتونه برات جالب باشه. مخصوصا اگه به موضوعاتی مثل تنهایی، ارتباط آدما با هم، و پیدا کردن خودت تو شرایط سخت علاقه داری. یه نکته دیگه هم بگم، این فیلم اقتباسی از یه کتابیه به اسم "Spaceman of Bohemia". من کتابش رو نخوندم ولی تعریفشو شنیدم. شاید اگه کتاب رو بخونی، فیلم برات جذاب تر هم بشه. در کل، "فضانورد" فیلمیه که شاید تو سلیقه هر کسی نباشه، ولی اگه دنبال یه تجربه سینمایی متفاوت و یه کم "مغزدار" هستی، ارزش دیدن داره. فقط انتظار یه فیلم اکشن فضایی رو نداشته باش، بیشتر شبیه یه مدیتیشن فضاییه! امیدوارم از دیدنش لذت ببری یا حداقل خسته نشی زیاد! 😉