خب ببین، این فیلم مگالوپلیس، یه جورایی پروژه عشقیه فرانسیس فورد کاپولا، کارگردان افسانهای پدرخوانده و اینا. فکر کن، چهل سال بیشتره که تو سرش بوده و میخواسته بسازتش! میگن حتی خونه زندگیشم گرو گذاشته و 120 میلیون دلار از جیب خودِش خرج کرده تا این فیلم رو به دنیا بیاره. واقعا عشق فیلم به این میگن نه؟
داستانش چیه؟ یه شهر خیالی به اسم "نیو روم" تو آمریکای قرن 21. یه جور نیویورکِ آیندهست که انگار روم باستان رو قاطی کردن توش. یه معمار نابغه به اسم سزار کاتیلینا (با بازی آدام درایور، همون کایلو رنِ استار وارز خودمون!) میخواد این شهر رو از نو بسازه و یه آرمانشهر مدرن به اسم "مگالوپلیس" درست کنه. اما شهردار شهر، فرانکلین سیسرو (با بازی جیانکارلو اسپوزیتو، همون گاس فرینگِ برکینگ بد!) که یه آدم محافظهکاره و دنبال پولِ زوده، با این نقشه مخالفه و میگه کازینو بهتره، زودتر پول میاد تو شهر!
حالا این وسط یه دختر شهردار هم هست به اسم جولیا (با بازی ناتالی امانوئل، میساندی تو گیم آو ترونز رو یادت میاد؟). این دختره هم عاشق سزار میشه و داستان عشقی هم قاطی ماجرا میشه. البته فقط عشق و عاشقی نیست، یه سری توطئه و فساد سیاسی هم تو فیلم هست. انگار کاپولا خواسته بگه آمریکا داره مثل روم باستان به سمت سقوط میره و اینا. یه جورایی هشداره انگار، با چاشنی تخیل علمی و یه عالمه بازیگر خفن مثل آبری پلازا، شیا لابوف، جان وویت، و داستین هافمن.
حالا حواشیش که نگم برات! میگن سر صحنه فیلمبرداری کلی دعوا و مرافه بوده. کاپولا یه سبک خیلی تجربی داشته، به بازیگرا گفته بداهه پردازی کنن و حتی بعضی صحنهها رو خودشون بنویسن! خیلیا از تیم طراحی صحنه و جلوههای ویژه وسط کار قهر کردن و رفتن یا اخراج شدن! یه سری هم میگن کاپولا رفتارهای عجیبی سر صحنه داشته، مثلا به بازیگرای زن گفته بشینن رو پاش و ببوسنشون که به قول خودشون "جو صحنه" رو دربیارن! البته خیلیا هم دفاع کردن ازش و گفتن اینا همش دروغه.
منتقدا هم که کلا دو دسته شدن. یه سری میگن فیلم یه شاهکاره و خیلی جاهطلبانهست و کاپولا یه نابغهست. یه سری دیگه هم میگن فیلم یه آش شلهقلمکاره و خیلی پرت و پلاست و اصلا معلوم نیست چی میخواد بگه. میگن تو جشنواره کن هم که اکران شده، هم تشویق شده هم هو شده! خلاصه فیلمیه که انگار همه رو گیج کرده.
از نظر فروش هم که انگار خیلی موفق نبوده. با اون همه خرج و حاشیه، فقط 14 میلیون دلار فروخته در مقابل بودجه 120 میلیونی! به اصطلاح "بمب گیشه" شده.
ولی خب، به نظر من ارزش دیدن رو داره. حتی اگه بد هم باشه، بازم یه فیلم از فرانسیس فورد کاپولاست، یه فیلم که چهل سال تو ذهنش بوده. یه جور تجربه خاصه دیگه. باید دید این عشق فیلم پیر چه کرده این بار! شاید یه شاهکارِ نادیده باشه، شاید هم یه فاجعهی تماشایی. به هر حال، مطمئنا یه فیلم معمولیه هالیوودی نیست.
سانسور شده با زیرنویس فارسی چسبیده