آخ آخ، رسیدیم به فیلم "The Boy With Pink Pants" یا به قول ایتالیایی‌ها "Il ragazzo dai pantaloni rosa". ببین، داستان از این قراره که یه فیلم ایتالیایی اومده بیرون امسال، ۲۰۲۴، که حسابی دل آدمو به درد میاره. اسمش "پسر با شلوار صورتی" هست. یه درام حسابی که جون میده برا شبای زمستون با یه پتوی گرم و یه لیوان چای تلخ. کارگردانش یه خانومی هست به اسم مارگریتا فری، و فیلم‌نامه رو هم یه آقایی به اسم روبرتو پرویا با مامانِ خودِ پسره، ترزا مانس، نوشتن. آره، درست شنیدی، مامان پسره! چون داستان فیلم، یه داستان واقعیِ خیلی تلخه. ماجرا برمی‌گرده به یه پسر ۱۵ ساله ایتالیایی به اسم آندره‌آ اسپزاکاتنا که تو سال ۲۰۱۲ خودکشی می‌کنه. علتش چی بوده؟ مسخره کردن و اذیت و آزار به خاطر یه شلوار صورتی! مامانش اشتباهی شلوارشو با سفید کننده شسته بوده، صورتی شده بوده و آندره‌آ هم اتفاقا خوشش اومده بوده و پوشیدتش. ولی مدرسه که میره، بچه‌های دیگه بهش میگن "همجنس‌گرا" و شروع می‌کنن اذیت کردنش. حالا اینکه آندره‌آ واقعا همجنس‌گرا بوده یا نه، معلوم نیست، ولی مهم اینه که این برچسب زدن و مسخره کردن، یه بچه رو به جایی رسوند که خودشو کشت. فیلم هم دقیقا همینو نشون میده. یه پسر شاد و درس‌خون به اسم آندره‌آ اسپزاکاتنا که با خانوادش هم رابطه خوبی داره. یه پسره خوشگل و محبوب مدرسه ازش کمک می‌خواد برا درساش، آندره‌آ هم خوشحال میشه کمک کنه. ولی دوست دخترش بهش هشدار میده که گول ظاهر رو نخوره. یهو، بعد از ۱۵ سالگیش، آندره‌آ خودکشی می‌کنه. اولش پدر مادرش نمی‌فهمن چی شده، ولی بعد مادرش میره تو پروفایل فیسبوکش و میبینه که پسرش تو مدرسه و تو شبکه‌های اجتماعی چه قدر اذیت شده. فیلم انگار میخواد بگه که حرف‌ها چه قدر میتونن دردناک باشن، مخصوصا تو دنیای مجازی که دیگه هیچی سر جاش نیست. مامانِ آندره‌آ بعد از مرگ پسرش، شده یه فعال اجتماعی و میره مدرسه ها و برا بچه‌ها از داستان پسرش میگه و اینکه کلمات چه قدر میتونن آسیب بزنن. حتی رئیس جمهور ایتالیا هم بهش جایزه داده به خاطر کارش. تو فیلم، ساموئل کارینو نقش آندره‌آ رو بازی می‌کنه، کلودیا پاندولفی هم نقش مامانشو. آندره‌آ آرو هم نقش دوستِ به ظاهر خوبشو بازی می‌کنه. فیلم تو جشنواره فیلم شب‌های سیاه تالین هم نامزد شده. به نظرم فیلم خیلی مهمیه، مخصوصا برا این دور و زمونه که بچه‌ها همه تو گوشی و اینترنتن و متاسفانه قلدری‌های مجازی هم خیلی زیاد شده. شاید دیدن این فیلم یه تلنگری باشه برا همه‌مون که حواسمون به حرفامون باشه و بدونیم یه حرف کوچیک ممکنه چه بلایی سر یه نفر بیاره. البته خب، فیلم غم‌انگیزیه و شاید بعدش دلتون بخواد یه فیلم کمدی ببینید که حالتون عوض شه، ولی ارزش دیدن داره، شک نکنید.