خب خب، برسیم به فیلم مارمولک غول‌پیکر دوست‌داشتنی‌مون، "آناکوندا" محصول سال 1997! یادش بخیر چه دورانی بود، فیلم‌های جون‌دار و خوش‌ساخت! البته "خوش‌ساخت" رو برای آناکوندا شاید نشه خیلی به کار برد، ولی خب، عشق فیلم‌ها که سخت‌گیر نیستن، مگه نه؟ 😉 داستان از این قراره که یه گروه فیلم‌بردار خوش ذوق و البته کمی هم ساده‌لوح، راهی جنگل‌های آمازون میشن که یه مستند راجع به یه قبیله بومی گمشده بسازن. تا اینجا همه‌چی ردیفه، تا اینکه سر و کله‌ی یه شکارچی مار به اسم سرونه پیدا میشه، با بازی جان وویت، که انصافا بازیش تو این فیلم دیدنیه، حالا چه خوب چه بد، بماند! این سرونه‌ی مرموز، به بهونه‌ی کمک به گروه فیلم‌برداری، اونا رو می‌کشونه دنبال یه آناکوندای غول‌پیکر که رکورد شکسته و از قضا، همون چیزیه که خود سرونه دنبالشه، نه قبیله‌ی بومی! حالا دیگه فیلم میشه یه جور بقا در برابر طبیعت وحشی، اونم از نوع خیلی خیلی بزرگ و خیلی خیلی گرسنه! آناکوندا جان هر کی که سر راهش سبز میشه رو میگیره و نوش جان میکنه. از بدشانسی گروه فیلم‌برداری هم، این مار انگار باهاشون لج کرده و هی از یه جا میپره بیرون و یه نفر رو میبلعه. جنیفر لوپز و آیس کیوب هم تو این فیلم هستن، جوان‌تر از الانشون و خب، باید اعتراف کنم که هنرپیشه‌های خیلی خفنی تو این فیلم جمع شدن، حالا فیلمنامه یه کم آبکی بود، بازیگرا که کم نذاشتن! از جلوه‌های ویژه‌ش نگم براتون! برای سال 1997 بد نبود، ولی خب الان که نگاه میکنی، مار بیچاره یه کم مصنوعی به نظر میاد، حرکاتش و اینا... ولی بازم بگم، اون موقع‌ها خیلی‌ها با دیدن همین مار هم زهره ترک میشدن! مخصوصا اون صحنه‌ها که مار آدم‌ها رو قورت میده، هنوزم یه جوریه! در مورد نقدهاش بگم که خب، منتقدها که معمولا سخت‌گیرن، خیلی تحویلش نگرفتن. میگفتن داستانش کلیشه‌ایه، شخصیت‌ها پرداخت خوبی ندارن، از این حرفا. ولی مردم عادی چی؟ مردم عادی رفتن فیلم رو دیدن، فروش خوبی هم کرد، و بعدها هم که دیگه حسابی پاش وایستادن و "آناکوندا" شد یه فیلم کالت! یعنی چی؟ یعنی فیلمیه که شاید بهترین فیلم تاریخ سینما نباشه، ولی یه جورایی جذابه، یه چیزی داره که آدم با اینکه میدونه شاید خیلی خوب نیست، بازم از دیدنش لذت میبره. من خودم به شخصه از دیدن "آناکوندا" خوشم میاد. یه فیلم سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیزه، مخصوصا اگه بخوای با دوستات دور هم جمع بشید و یه فیلم فان ببینید. البته اگه از مار می‌ترسید، شاید یه کم اذیت بشید، ولی خب، یه کم تحمل کنید، بلاخره فیلمه دیگه، مار واقعی که نیست! 😉 یه چیز جالب دیگه هم بگم، "آناکوندا" انقدر طرفدار پیدا کرد که چندتا دنباله و اسپین‌آف هم ازش ساختن! حتی یه فیلم هم ساختن که آناکوندا با یه کروکودیل غول‌پیکر میفته به جون هم! تصورش رو بکنید چه شود! خلاصه که "آناکوندا" یه جورایی تو تاریخ سینمای فیلم‌های ترسناک-ماجرایی جا باز کرده، حتی اگه منتقدها خیلی دوستش نداشته باشن. مهم اینه که ما عشق فیلم‌ها ازش لذت می‌بریم، مگه نه؟ 😎