فدات شم، چه فیلم خفنی! گلوریا رو میگی دیگه؟ وای من عاشق این فیلمم! یه جورایی انگار وودی آلن با گانگسترها قاطی کرده باشه، میدونی چجوری میگم؟ هم خنده داره، هم یه جاهایی دلت میخواد بری تو پرده و داد بزنی "نه! اون کارو نکن!". اول از همه خودِ گلوریا، یعنی جینا رولندز، یه تنه فیلم رو میچرخونه. اصلا مگه میشه این زن بد بازی کنه؟ نقشش یه جورایی زنِ گنگسترِ بازنشسته است، که یهو وسط یه ماجرای خطرناک با یه پسربچه (جان آدامز، همون پسربچه) میفته. بچه هه شاهد یه چیزایی شده که نباید میدیده و مافیا دنبالشه. حالا گلوریا که اولش اصلا بچه دوست نیست، مجبور میشه از این پسره محافظت کنه. داستانش یه جورایی کلیشه ایه، ولی کارگردانش، جان کاساوتیس، یه جوری فیلم رو ساخته که اصلا کلیشه به نظر نمیاد. کاساوتیس استادِ واقعی نشون دادنِ زندگی واقعی تو فیلم هاشه. دیالوگ ها خیلی طبیعیه، انگار داری به حرف زدن آدم های واقعی گوش میدی، نه بازیگرایی که یه چیزی رو حفظ کردن. فیلم پر از لحظه های یهویی و غیرمنتظره است، درست مثل زندگی. حالا حواشی فیلم هم جالبه. میگن اول کاساوتیس نمیخواسته خودش کارگردانی کنه، میخواسته فقط فیلمنامه رو بفروشه به کلمبیا پیکچرز. ولی جینا رولندز، خانومش، میگه "نه خیر، خودت باید بسازی!". و چه خوب شد که ساخت! جینا رولندز یه جورایی موتور محرک فیلم های کاساوتیسه، همیشه بهترین بازیشو جلوی دوربین اون میده. یه نکته بامزه هم درباره اون پسربچه است، جان آدامز. طفلکی اولین جایزه تمشک طلایی بدترین بازیگر نقش مکمل مرد رو برای این فیلم گرفت! البته بعضی ها میگن حقش نبود و بازیش اتفاقا خیلی هم واقعی بوده. راجر ایبرت، منتقد معروف، اتفاقا از بازیش تعریف کرده. به هر حال، این اولین و آخرین نقش جان آدامز بود تو سینما، انگار از همون اول فهمید ته این کار چیه! گلوریا تو جشنواره ونیز هم جایزه شیر طلایی رو برد، که خیلی جایزه مهمیه. نشون میده فیلم فقط یه اکشن معمولی نیست، یه ارزش هنری هم داره. حتی آکیرا کوروساوا، کارگردان بزرگ ژاپنی، گفته گلوریا یکی از فیلم های مورد علاقه اشه! فکرشو بکن، کوروساوا از گلوریا خوشش اومده! یه نسخه بازسازی شده هم از گلوریا سال ۱۹۹۹ با شارون استون ساختن، ولی اصلا به پای اوریجینال نمیرسه. بعضی فیلم ها رو نمیشه دوباره ساخت، گلوریا هم از هموناست. جذابیتش به همون فضای دهه هشتادی نیویورک، بازی بی نظیر جینا رولندز و کارگردانی خاص کاساوتیسه. خلاصه که اگه هنوز گلوریا رو ندیدی، حتما ببین. یه فیلم جذاب، بامزه، یه کم هم غمگین، با یه عالمه انرژی زنونه. قول میدم پشیمون نشی!