2024 | ساکت | Calladita

ساکت

:: Calladita ::
#img_alt#
ببین رفیق، این فیلم "Calladita" یا همون "The Quiet Maid" که اسم انگلیسیش کردن، یه جورایی فیلمیه که انگار آروم میاد، ولی تهش یه نیش حسابی می‌زنه. کارگردانش یه آقاییه به اسم میگل فائوس، که انگار اولین فیلم بلندشه. داستان از این قراره که یه دختر خدمتکار کلمبیایی، اسمش آناست، میاد برای یه خانواده خیلی پولدار تو ساحل کاستا براوا کار کنه. خب، زندگی اینا خیلی لاکچری و باحاله، ولی آنا بیچاره انگار تو یه دنیای دیگه‌ست. یه چیز جالب که اول فیلم به چشم میاد، بازیگر نقش اوله، پائولا گریمالدو. این دختره عجب بازی کرده! خیلی خوب تونسته نقش یه خدمتکار ساکت و آروم رو بازی کنه که انگار هیچی نمیگه، ولی هزار تا حرف تو دلش داره. از اون نقش‌هاست که ممکنه اولش فکر کنی خیلی ساده‌ست، ولی هرچی فیلم جلوتر میره، میفهمی چه قدر لایه داره. داستان از جایی جالب میشه که آنا با یه خدمتکار دیگه به اسم گیزلا دوست میشه. گیزلا انگار یه کم از خودش رها تره و آنا رو با یه دنیای جدید آشنا می‌کنه، یه دنیایی که توش خبری از سکوت و اطاعت مطلق نیست. فیلم یه جورایی داره نشون میده که آدم‌ها، حتی خدمتکارها، دلشون می‌خواد از زندگی لذت ببرن و فقط کار نکنند. حالا از نظر ساخت، فیلم خوش‌ساخته. فیلمبرداریش که خیلی خوبه، مخصوصاً صحنه‌های ساحل و خونه‌های لوکس خیلی چشم‌نوازه. یه چیزی که برام جالب بود، اینه که انگار یه بخش از پول فیلم رو از فروش NFT جمع کردن! عجب دور و زمونه‌ای شده، نه؟ حتی فیلم ساختن هم رفته تو دنیای ارز دیجیتال! یه نکته دیگه هم که تو شنیده هاپدیاش نوشته بود، اینه که فیلم انگار یه جورایی داره طبقه مرفه کاتالونیا رو مسخره می‌کنه. یعنی یه جور طنز تلخ داره. اینکه چقدر تو این کار موفق بوده رو راستش نمی‌دونم، باید خود فیلم رو ببینی و قضاوت کنی. ولی از اسم فیلم و خلاصه‌اش معلومه که با یه فیلم اجتماعی طرفیم که میخواد یه حرفی بزنه. در مورد نقدها هم یه چیزایی نوشته بودن. مثلاً یه منتقد از ScreenDaily گفته بود بازی پائولا گریمالدو خیلی خوبه و فیلم یه حس و حال خاصی داره. ولی یه منتقد دیگه از Cineuropa گفته بود فیلمنامه می‌تونست قوی‌تر و طنز گزنده‌تری داشته باشه. یه سایت اسپانیایی به اسم Fotogramas هم به فیلم 3 از 5 داده بود و گفته بود بهترین نکته فیلم بازیگر نقش اولشه. در کل، به نظر میاد "Calladita" فیلمیه که ارزش دیدن داره، مخصوصاً اگه به فیلم‌های اجتماعی و طنز تلخ علاقه داری. بازیگر نقش اولش که خیلی تعریف شده، داستانش هم که انگار یه حرف‌هایی برای گفتن داره. حالا اینکه تهش چقدر به دلت بشینه، بستگی به خودت داره دیگه. ولی من اگه وقت کنم حتماً می‌بینمش، کنجکاو شدم ببینم این خدمتکار ساکت آخرش چی کار می‌کنه.