ببین رفیق، این فیلم جدید پائولو سورنتینوئه، اسمش "پارتنوپه" است. سورنتینو دیگه خودت میدونی کیه، همون کارگردان "زیبایی بزرگ" و "پاپ جوان". این دفعه رفته سراغ شهر خودش، ناپل، و یه جورایی انگار نامه عاشقانه نوشته به این شهر. داستان فیلم درباره یه دختره به اسم پارتنوپه، که اسم شهر رو هم روش گذاشتن. ولی میگه نه پری دریاییه، نه افسانه. انگار میخواد بگه یه آدم معمولیه تو این شهر افسانه‌ای. فیلم از بچگی تا بزرگسالی پارتنوپه رو دنبال میکنه. تو بچگیش همه داداشاش انگار عاشقش بودن! بعد که بزرگتر میشه، یه استاد مردم‌شناسی بهش میگه خیلی باهوشه. اونم هی بین انتخاب‌های مختلف گیر میکنه: بازیگر شه؟ بره دنبال زیبایی‌شناسی و هنر؟ یه نویسنده الکلی به اسم جان چیور (گری اولدمن نقششه!) رو ملاقات میکنه که کاراشو دوست داره. یا شاید با یه اسقف زشت دوست بشه! اسقف همونیه که تو مراسم سالانه خون خشک‌شده که مایع میشه شرکت میکنه، پارتنوپه هم داره این پدیده رو تو مردم‌شناسی میخونه. میبینی چه انتخاب‌های عجیبی سر راهشه؟ بازیگر نقش اصلیش یه دختره تازه کاره به اسم سلسته دالا پورتا، ولی خب گری اولدمن هم هست، استفانیا ساندrelli هم هست که نقش پارتنوپه پیر رو بازی میکنه. سیلویو اورلاندو و لوئیزا رانیری هم از بازیگرای ثابت فیلمای سورنتینو توش هستن. فیلمبرداریش تو خود ناپل و جزیره کاپری بوده، خب معلومه دیگه، سورنتینو میخواد قشنگیای شهرشو نشون بده. با فیلمبردار "دست خدا" هم کار کرده، داریا د'آنتونیو. موسیقی‌اش هم کار لی‌له مارکیته‌لیه، که اونم همیشگیه تو فیلماش. "پارتنوپه" تو جشنواره کن ۲۰۲۴ برای نخل طلا رقابت کرد و اونجا اولین نمایشش بود. میگن ۹ دقیقه و نیم هم تشویق ایستاده داشته! ولی خب منتقدها نظرات مختلفی داشتن. بعضی‌ها دوستش داشتن، بعضی‌ها هم نه خیلی. مثلا تو سایت راتن تومیتوز درصد نظرات مثبتش پایینه، امتیاز متاکریتیکش هم متوسطه. یه منتقد گاردین گفته فیلمش سطحی و خودشیفته‌اس و سورنتینو داره خودشو مسخره میکنه. یه منتقد دیگه هم گفته فیلم از نظر تکنیکی بی‌نقصه ولی داستانش ضعیفه و شخصیت پارتنوپه زیادی مرموزه و مخاطب نمیتونه باهاش ارتباط برقرار کنه. البته یه جایزه هم برده تو کن، جایزه بهترین تکنیسین هنرمند رو برای فیلمبرداریش گرفتن. فروش گیشه اش هم تا الان حدود ۸.۵ میلیون دلار بوده. در کل، به نظر میاد فیلم "پارتنوپه" مثل بقیه فیلمای سورنتینو، پر از تصاویر چشم نواز و لوکیشن‌های قشنگه، ولی شاید داستانش اونقدر قوی نباشه که همه رو راضی کنه. اگه از طرفدارای سبک سورنتینو باشی، احتمالا از دیدنش لذت میبری، ولی اگه دنبال یه داستان محکم و پر و پیمون هستی، شاید خیلی به دلت نشینه. ولی خب، سلیقه‌ها متفاوته، شاید تو عاشقش بشی! باید خودت ببینی و نظر بدی دیگه.