خب رسیدیم به فیلم «کارائوکه» محصول ۲۰۲۲. اسمش که خیلی باحاله، آدمو یاد شب‌نشینی‌های خودمونی و خوندن آهنگ‌های قدیمی میندازه. انگار یه فیلم گرم و صمیمی باید باشه. داستان فیلم درباره یه زوج میانساله به اسم مئیر و توا که تو یه برج تو شهر حولون زندگی می‌کنن. حسابی تو زندگی روزمره و یکنواخت خودشون گیر افتادن و فکر می‌کنن زندگیشون داره هدر میره. تا اینکه یهو یه همسایه جدید از میامی میاد خونشون، به اسم ایتزیک که کارش مدلینگه. اومدن این همسایه انگار یهویی همه چی رو عوض می‌کنه و زندگیشون از این رو به اون رو میشه. بازیگرای فیلم هم چهره‌های آشنایی هستن. ساسون گابای که خب همه می‌شناسنش، بازیگر خیلی کار درستیه و کلی جایزه برده. ریتا شوکرون هم هست که اونم بازیگر توانمندیه. لیور آشکنزی هم که دیگه نگم براتون، اونم تو خیلی فیلم‌های خوب بازی کرده. ترکیب این سه تا بازیگر کنار هم خیلی جذابه و حسابی کنجکاو می‌کنه آدمو که ببینه چی از آب دراومده. کارگردان فیلم هم یه آقاییه به اسم موشه روزنتال که این اولین فیلم بلندشه. جالبه که هم نویسندگی و هم کارگردانیش با خودشه. معمولا وقتی یه نفر هم نویسنده و هم کارگردان یه فیلمه، فیلم یه حال و هوای خاص و شخصی‌تری داره. باید ببینیم این کارگردان خوش ذوق چه کرده. از اون پوستر فیلم هم که تو اینترنت دیدم، معلومه که فیلم یه حال و هوای شاد و رنگی داره. انگار میخواد یه کم از دغدغه‌های زندگی روزمره دورمون کنه و یه لبخند بیاره رو لبمون. در مورد بازخوردهاش هم خوندم که بیشتر منتقدها ازش خوششون اومده و امتیاز خوبی بهش دادن. تو جشنواره‌های مختلفی هم شرکت کرده و چند تا جایزه هم برده، از جمله تو جشنواره فیلم اورشلیم و جشنواره ریندنس لندن، جایزه بهترین کارگردانی رو برده. این نشون میده که فیلم فقط یه کمدی ساده نیست و احتمالا حرف‌های بیشتری برای گفتن داره. در کل به نظر میاد «کارائوکه» یه فیلم اسرائیلی گرم و دوست‌داشتنی باشه که هم میخندونتمون و هم شاید یه کم به فکر فرو ببرتمون. از اون فیلماست که بعد دیدنش حس خوبی به آدم دست میده و میشه به بقیه هم پیشنهادش داد. من که خیلی دلم میخواد ببینمش، شما هم اگه دیدین نظرتونو بگین!