بفرمایید! اینم از تحلیل فیلم Zamora به زبون خودمونی:
آقا سلام عرض میکنیم خدمت عشق فیلمای گل! چه خبرا؟ فیلم بینین، حالشو ببرین! امروز اومدم براتون از یه فیلمی بگم که شاید خیلی هاتون اسمشو شنیده باشین، شایدم نه. اسمش هست "پدرو" (Pedro) مال سال ۲۰۰۸. اگه بخوام راستشو بگم، این فیلم یه جورایی هم اشک آدمو درمیاره هم لبخند میاره رو لب. قضیهش چیه؟ ببینین، این فیلم داستان زندگی یه جوون خیلی مشتیه به اسم پدرو زامورا. پدرو کی بود؟ پدرو یه فعال حقوق گیها و همینطور یه معلم بود، اونم تو چه دورهای! دهه ۹۰ میلادی که ایدز خیلی تابو بود و خیلیا درکش نمیکردن. پدرو خودشم اچآیوی مثبت بود و خیلی شجاعانه اومد جلوی دوربین، تو یه برنامه تلویزیونی خیلی معروف به اسم "دنیای واقعی" (The Real World) شرکت کرد و زندگیشو بدون هیچ سانسوری نشون داد.
فیلم "پدرو" دقیقاً همینه، زندگینامه پدروئه، از بچگیش تو کوبا بگیر تا وقتی که مهاجرت میکنن آمریکا و میشه یه چهره معروف. بازیگر نقش پدرو، الکس لویناز، واقعاً خوب از پس نقش براومده. یه جورایی انگار خود پدرو رو زنده کرده. یه نگاهی به قیافهش بندازین تو پوستر فیلم، میفهمین چی میگم.
داستان فیلم خیلی روونه، نه خیلی کنده نه خیلی تند. نشون میده پدرو چجوری با اچآیوی کنار اومد، چجوری با تبعیض و نگاه بد بعضیا جنگید و چجوری عشق زندگیش، شان ساسر رو پیدا کرد. یه جاهایی فیلم خیلی احساساتی میشه، مخصوصاً جاهایی که پدرو مریض میشه و آخرای عمرشه، ولی خب زندگی همینه دیگه، همش که نباید خنده و شادی باشه.
یه چیز جالب دیگه هم بگم، این فیلم رو همون کمپانی ساخته که برنامه "دنیای واقعی" رو میسازه، یعنی بونیم-موری پروداکشنز. این اولین فیلمنامه ایه که اینا ساختن، همیشه برنامه های واقعی میساختن. انگار خودشونم دلشون خواسته یه ادای دینی بکنن به پدرو.
حالا یه کم هم از حواشی فیلم بگم. یه انتقادی که به فیلم وارد شده، از طرف خود شان ساسر، عشق پدرو بوده. شان گفته که فیلم یکم رابطه پدرو با خانوادش رو گل و بلبل نشون داده، در حالی که واقعیت یه کم پیچیده تر بوده. تو فیلم نشون میده که خانواده پدرو اولش با رابطه شان و پدرو مشکل داشتن ولی بعدش یه ویدیو از مراسم ازدواجشون رو میبینن و یهو قلبشون نرم میشه و شان رو قبول میکنن. ولی شان میگه تو واقعیت اینجوری نشد و خانواده پدرو هیچوقت اونجوری که باید از رابطه ما حمایت نکردن. البته خب، هر کسی داستان رو از دید خودش تعریف میکنه دیگه، شاید فیلمسازا خواستن یه پایان خوش تر و امیدوار کننده تر نشون بدن.
در کل، "پدرو" فیلمیه که ارزش دیدن داره. هم یه بیوگرافیه هم یه درام قشنگ، هم یه تلنگر بهمون میزنه که یادمون نره هنوزم خیلی کارا مونده که برای حقوق اقلیت های جنسی و آگاهیرسانی درباره ایدز انجام بدیم. اگه دنبال یه فیلم تاثیرگذار و واقعی هستین، "پدرو" رو از دست ندین. فقط دستمال کاغذی یادتون نره، چون ممکنه یه جاهایی اشکتون دربیاد! 😉
امیدوارم از این تحلیل خوشتون اومده باشه. بازم فیلم معرفی میکنم براتون. فعلاً خداحافظ عشق فیلما! ❤️🎬